Het succes van onze Vlaamse kunstensector is voor een belangrijk deel te danken aan decennialang aangehouden dialoog tussen sector, administratieve overheidsdiensten en politiek. De rol van de administratie kan daarbij niet onderschat worden. De sector pleit dan ook voor een goed uitgeruste administratie dienst, beter dan nu het geval is, met voldoende budget en personeel om haar kerntaken kwaliteitsvol te kunnen uitvoeren.

Subsidiëren en erkennen is één van die kerntaken. Maar in de laatste jaren lag er te zware druk op de administratie door heel wat bijkomende opdrachten, interne hervormingen en systeemveranderingen. Daardoor kon ze haar sectorkennis onvoldoende inzetten en te weinig kwaliteitszorg bieden, ondanks de grote inspanningen van de mensen die er werken.

Een volledige hervorming van de administratie is niet nodig. Wel om het kerntakendebat grondig te voeren en om ervoor te zorgen dat de administratie met voldoende middelen is uitgerust om haar taken op volwaardige wijze te kunnen uitvoeren. Daarbij moet ze kunnen vertrouwen op een permanente dialoog met de sector enerzijds en op interne afstemming onder de diverse onderdelen binnen haar organisatiestructuur anderzijds. Prioritair nu is verder werken aan planlastvermindering, toegankelijkheid en de kwaliteitszorg voor de verschillende stappen van de procedures bij subsidies.